5.9.24

yazmam gerektiğini hissediyorum ama yazmıyorum.

annie ernaux'nun yazdığı her şeyi okuyorum bu aralar. tanıdık gelen çok duygu var. 

bir otobiyografik anlatıda kendinle karşılaşmak, tekrar tekrar. 

geçenlerde chantal akerman ile tanıştım, epey geç bir tanışma olduğunun farkındayım ama çok güzeldi. 

hail to jeanne dielman. 




4.5.24

telefonumdaki notlar benimle ilgili çok şey söylüyor. ama sadece bana. 


5.4.20

geldim, her şeyi okudum ve gidiyorum.
belki yine gelirim.

18.2.17

geri alınamadığı gibi ileri de sarılmıyor. 
oradaydın, buradasın.


10.11.16

su, altında ne olduğunu göstermiyor. 
bir mesafeden bakınca gayet iyiyiz.

 


30.5.14

adam elindeki bütün kağıtları bana uzattı ve dedi ki: "elimdeki bütün kağıtlar bunlar."
onun böyle açık olması hoşuma gidiyordu. kağıtlarını da sevmiştim zamanında.
şimdi onunla, iki kişinin bildiği sırrı birbirimizden saklıyorduk. hayat bize güzeldi.



ülke genelinde chet faker günleri.
"we used to be inner circle" tantanaları.
o değil de bu akşamki rüzgarın adını bilen varsa bana da öğretsin.
o rüzgarda yürüdüm. saçlar uçuşuyor falan. free spirit numaraları.
tek başıma olmayı sevdim. tek başımayken tek başıma olduğumu hayal ettim.
sonra uykum iyice kaçmadan eve geldim, chet faker dinledim.
soruyorum: insan mutsuzken neden fotoğraf çektirir?
silin bunları, bunların hepsini silin gitsin.
gidelim.



11.5.14

madem kimse yok, başlayabiliriz.

10.5.14

herkes burada mı?

13.9.12

you are easier to think.

29.8.11



28.8.11

I follow rivers.