21.8.06

pis

en son neye şaşırdığımı bilmiyorum. peki ne olsa şaşırırdın diye sordum az önce, cevap alamadım. kendi kendime soru sormanın en kötü tarafı bu: sürekli cevapsız kalıyor. bana sorular soracak birini bulmalıyım. o zaman daha kolay oluyor. tam burada şairimi anıyorum. 'bana sorular soran kadın..' diyordu bir yerde, devamını içimden söylüyorum.

neyse, diyeceğim o ki kolayca kahkahalar atabilen bir kadındı. gülerken kafasını arkaya atıyordu üstelik. zamanında kadınların gülerken kafalarını neden arkaya attıkları üzerine düşünen bir adam tanımıştım. sonra tanıdığımı unuttum, o da unuttu, güzel oldu. işte bu kadına şaşırmıştım galiba en son. daha önce böyle birini tanımadığımı düşünmüştüm.

sürprizleri önceden sezmek gibi pis bir huyum var.





<< Home