la belle indifférence

Hayatımın kötü bir çeviri olmasından korkuyordum, polise başvurdum. Bu da bir şey mi, şiir yazan küçük çocuklar var dedi polis. Şaşırmadım. Ona da söyledim, ne duysam şaşırmam artık dedim. Bildiklerimi herkese söyleyen biri değilim, çoğunu kendime saklarım, ama dayanamadım söyledim işte. Fazla tindersticks dinlemişsin dedi gülümseyerek. Sarılmak istedim ona polis olduğunu unutarak. Rüyalarını Yazanlar tarikatından bir adam getirdiler sonra içeri. Elinde kara kaplı defteriyle bu adamın şiir yazan küçük çocuklarla bir bağlantısı olduğundan şüpheleniliyordu. Her şeyin birbiriyle bağlantısı yok mu nasıl olsa dedim. Polis gülümsedi. Böyle her gülümsediğinde ona daha fazla sarılmak istiyordum. Sonra biraz sakinleştirici verdiler bana. Bütün bunları kafamda kurduğumu hiçbirinin gerçek olmadığını ve hayatımın kötü bir çeviriden çok, berbat bir kurgu olduğunu söylediler. Şaşırmamı beklediler. Daha çok beklerler.