11.9.06

yağmurluk

Kimsenin olmadığı bir evde uzun uzun çalan telefon gibiyim. Israrcı ve karamsar. Gerçi eski ısrarım yok artık. En fazla yağmur kadar ısrarcı olabilirim, sıkılır dinerim çok sürmez. Biraz da evde yalnızken uzun uzun çalan telefonu açmayan biri gibiyim. Benzetmeleri sevmeyen orta yaşlı bir adam var, şiir yazıyor. Bu metindeki bütün benzetmeler ona atfetildi sırf bu yüzden: seve seve üstüne alınabilir.

Aslında, tam olarak, telefonu uzun uzun çaldırırken bir yandan da kimsenin cevap vermemesini uman biriyim.

Ben ne yaptığımı biliyor muyum?

fiondra I 10:08




<< Home