8.4.07

yarından önceki gün

bugün sis vardı.
sabah uyanırken yarın işe tekrar başlamadan önceki son sabahım olacak diye düşündüm.
bugün durup durup üzüldüm.
s’lerle bir alıp veremediğim var.
bugün orijinali beş saat olan bir filmin iki buçuk saatlik özetini izledik.
bugün durup durup kendimi kötü hissettim.
e. beni anlamaya çalıştı.
ne olduğunu bilsem başkalarına da anlatacağım.
ama yine de hep şu var: kimseye söylemezsen unutursun belki, sakın kimseye söyleme.
bugün tanıdığım kimseyi sevmediğimi, sevdiklerimi de yeterince tanımadığımı fark ettim.
sanırım birini fazla anlayınca bir yerden sonra anlayamamaya başlıyorsun.
hep bildiğin, hep konuştuğun bir dili birden unutmak gibi.
bugün canım alt alta yazmak istedi.
cümlelerin bile yan yana gelmesine tahammülüm yok.

kadıköy sisliyken daha az çekilmez oluyor.





<< Home